چهارشنبه، فروردین ۶

سید انور آزاد - دو تار دمبوره


جهان دو تار دمبوره ناسور گشته --- وُی دو چشمانم زگریه کور گشته 
 ای هیَ دوچشـانم زگریه کور گشته 
 آها بیا دیده دمی تو دربر من --- وُی که طعمه زندگانی شور گشته 
 ای هَی که طعمه زندگانی شور گشته
 جهان شبانگاهم دوچشمانم بی بندم --- وی بریزم پر کنم پیمانه هر دم 
 ای هَی بریزم پی کنم ئیمانه هردم
 آها بنوشم جام می را قطره قطره --- وی رها گردم زقید غصه و غم
 ای هَی رها گردم زقید غصه و غم
 الی سحرگاهان برایی چاره جویی --- وی وضو گیرم بدربار اِلهی
 ای هَی وضو گیرم بدرگاه الهی 
ها دو دستانم برم بالا و خواهم --- وی وصال یار و پایان جدایی
 ای هَی وصال یار پایان جدایی
 الَی کاشگی زودی زمستو بار موشودی --- وُدِی رفتو ئیش نگار موشودی
 ای هَی وُدِی رفتو پیش نگار موشودی
 دو دستانش بدستم می گرفتم --- وُی دوچشمانش دیده خمار موشودی
 ای هَی دوچشمانش دیده خمار موشودی
 جهان دلم حال و هوایی یار دارد -- وُی میل سفر سوی گُلزار دارد
 ای هَی میل سفر سوی گُلزار دارد
 آها روم گلزار بی بینم یار دم خو --- وُی که دلمه غصه بسیار دارد
 ای هَی که دلمه غصه بسیار دارد